Park Narodowy Hardangervidda to jeden z największych płaskowyżów w Europie. To tu Amundsen i Nansen przygotowywali się do swoich wypraw. Rzeczywiście warunki potrafią być tu ekstremalne – przez tydzień tylko raz udało się nam popodziwiać piękne krajobrazy. W drodze powrotnej zaliczyliśmy fiordy.
10 dni w 77 sekund :
Dzień 1 ( 24 sierpnia )
Przejazd z Tbilisi przez Telavi i Alvari do Omalo.
Tuszetia – jeszcze niedawno tajemnicza i niedostępna kraina za górami i lasami. Od cywilizacji dzieli to miejsce 80 km przez góry i kilka metrów śniegu zalegające przez długie miesiące. Nie stanowiło to jednak przeszkody dla miejscowych górali którzy co roku pędzili swoje stada przez przełęcz Abano ( 2900 m.n.p.m. ) na pastwiska w okolice Omalo czy Darlo.
Obecnie, coraz częściej zamiast wypasać owce górale budują pensjonaty. Dojazd zajmuję 4 godziny i kosztuję 400 zł za wynajęcie 4-os samochodu terenowego. Na szczęście góry nie zmieniły się, widoki są piękne a turystów widuję się tylko w okolicach Omalo.
Nasz plan to przejście z Omalo w Tuszetii przez Szatili w Chewsuretii do Kazbegi stóp góry Kazbek .
Przejazd drogą do Omalo robi wrażenie, choć spodziewałem się sporo więcej.
W Omalo rozbijamy namioty na wzgórzu górującym nad wioską.
Na ostatni cywilizowany posiłek wpraszamy się do miejscowych gospodarzy.
Dzień 2
Omalo – Darlo
Obciążeni jedzeniem na 10 dni powoli snujemy się w kierunku Darlo. Po drodze mamy jeszcze Górne Omalo i pierwsze spotkanie z wieżami mieszkalno-obronnymi koszkis.
Wieża ma przeważnie trzy kondygnacje – dolną zajmowały zwierzęta, środkowa była spiżarnią, u góry mieszkali ludzie. Baszy zaczęto budować w XII w. żeby chronić się przed napadami Czeczenów czy Inguszy.
Dzień 3
Darlo – Chontio
Ruszmy wcześnie aby jak najdłużej korzystać z cienia, który dają góry. Tego dnia mijamy kilka wiosek :
Chesho – wioska z dużą ilością koni pod siodło.
Parsma – wioska na wzgórzu, trochę poza szlakiem. Pierwsza w której nie budują nowych pensjonatów – bardzo autentyczna. Wieże, cmentarz, kościół – zdecydowanie najciekawsza wioska na szlaku. Jedyne miejsce gdzie jest szansa na stresujące spotkanie z psami pasterskimi.
Girevi – ostatnie miejsce gdzie dojeżdżają samochody, co za tym idzie można kupić piwo. Znajduję się tutaj posterunek pograniczników, gdzie należy załatwić przepustkę na przejście do Szatili.
Chontio – opuszczona wioska
| P | W | Ś | C | P | S | N |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |||||
