Panajachel – niewielka miejscowość w Gwatemali w niesamowicie urokliwym miejscu : Jezioro Atitlan i cztery wulkany wokół – San Pedro, Toliman, Atitlan oraz Cerro de Oro. Jest tu sporo turystów – za dnia mamy tu wielki jarmark , ale gdy zajdzie słońce miejsce nabiera klimatu.
Gwatemala to najbardziej kolorowe miejsce na świecie jakie widziałem. Warto zacząć od bazaru.
San Pedro (3020m.n.p.m) jeden z kilku wulkanów wyrastających z jeziora Atitlan. Wejście okazało się dość trudne – ścieżka pojawiała się i gineła, pozostało wejście na tzw szagę – czeli darcie po krzakach przed siebie. Po 3 godzinach byliśmy na szczycie – w żadną stronę nie było do góry. Widok niestety tylko na okoliczne krzaki.
Dzień wcześniej wjechaliśmy do Gwatemali – urzekła nas od razu. Kolorowi sympatyczni ludzie i tzw klimat – tego brakuję w Meksyku. Na mapie 1 do iluś milionów namierzyliśmy najwyższy szczyt (4220m.n.p.m.) – pobędziemy tu trochę dłużej. Wcześnie rano wyruszyliśmy z San Marco w stronę wulkanu, trafił się nam jakiś popularny autobus – maksymalnie było nas ze 100 osób. Gość sprzedający bilety jechał na zewnątrz uczepiony okna, do środka już się nie zmieścił. Wysiadamy w miejscowości Los Puentas ( kilka domów rozrzuconych na stokach wulkanu ) , w pierwszej chacie zostawiamy plecaki i „grzejemy” na azymut. Początkowo zimno, mglisto, kropi, wokół pastwiska, niewiele widać. Potem pojawiają się drzewa , jest bardzo dużo kolorowych kwiatów, ścieżka prowadzi chyba we własciwym kierunku. Po 1,5h wchodzi się na coś jakby grań boczną, kawałek dalej dochodzimy do rumowiska skalnego. Pod samym wierzchołkiem znajduję dogodne miejsce na biwak ( niestety brak wody ). Z biwaku około 30 min na szczyt wygasłego wulkanu. Możliwy wydaje się też nocleg w kraterze. My wracamy do chaty gdzie zostały plecaki, tam też nocujemy.
| P | W | Ś | C | P | S | N |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |||
