www.5rano.eu

Rzeka Wda, rok 1994, płyniemy w dwa kajaki. Zbliża się wieczór – rozglądamy się pomału za dogodnym miejscem na ostatni nocleg. Ale zaczynają dziać się rzeczy dziwne – w rzece jest coraz mniej wody. Dnem kajaka coraz częściej szorujemy po kamienach, chwile potem możliwe jest tylko holowanie a za parę minut pozostają tylko kałuże w zagłębieniach. Targamy kajaki wywracając się na mokrych kamieniach. Wtedy zrobiłem to zdjęcie. Przyniosło mi ono sporo chwały bo wygrałem nim I Mistrzostwa Polski w Fotografii . Otrzymałem wtedy bardzo cenną nagrodę aparat Nikona F4 ( wtedy rówowartość małego fiata ) którego katowałem aż do czasów aparatów cyfrowych. Przyczyna braku wody była oczywista. Znajdowaliśmy się między dwoma stopniami wodnymi, na dole wodę wypuszczali a na górze gromadzili, pewnie zaspali. Ciekawe czy kogoś nie zalali,  bo bez wody zostało kilkanaście km rzeki.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Zdjęcie zrobione w czasie spływu Narwią. To pierwsze zdjęcie jakie sprzedałem.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

To zdjęcie zrobiłem w trakcie Rajdu Andrzejkowego do Stanclewa. Lubię je bo świetnie oddaje klimat rajdowy. W II Fotograficznych Mistrzostwach Polski zostało wyrożnione- załapało sie na wystawę.  

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

  Bagan w Birmie. Tysiące stup i świątyń, niektóre stoją tu już tysiąc lat. Późny wieczór, słońce zaszło, zrobiło się trochę chłodniej.  Znikneli ludzie – słychać tylko koncert tysięcy cykad .

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Jesień, dworzec kolejowy gdzieś w Rumuni, pociąg mamy dopiero rano – tu nocujemy. Rozkładam na ławce karimatę, wyjmuję puchowy spiworek ( bo noc zimna), miękki polar pod głowę, umyte ząbki – wydaje się warunki idealne, ale zasnąc nie mogę. To ktoś przechodzi, to jakieś krzyki na zewnątrz, a to plecak trzeba mocniej przymocować do ławki, a to głebiej schować aparat . Około północy przychodzi jakiś koleś i siada na przeciwko, chwile potem układa sie wygodnie i pozostaje w tej pozycji do 6 rano. Takiemu to dobrze – pomyślałem.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Dolina lodowca Batura, kilka godzin marszu od twardej drogi, pasterski schron w środku dwóch ludzi. Parzą herbatę, częstują haszem, nie ma problemu możemu tu nocować – oni wracają do wioski. Światło zachodzącego słońca zaczeło oświetlać twarz tego młodszego – gość był niesamowitej urody.

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Dzieci z plemienia Karen w Birmie.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Lata 90-te, wschodnie rubieże gdzieś nad Bugiem lub Narwią. Gościa poraziło piękno krajobrazu.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………